Nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/5819 Esas 2016/9647 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5819
Karar No: 2016/9647
Karar Tarihi: 13.12.2016

Nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/5819 Esas 2016/9647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların kooperatife ait paraları zimmetlerine geçirdikleri iddiasıyla nitelikli zimmet suçundan mahkumiyetleri kararlaştırıldı. Ancak, çekilen paranın kayıtlarda müştekiye ödendiğini kanıtlayan belge bulunmadığı ve paranın kooperatif kayıtlarına işlenmediği için basit zimmet suçu olarak değerlendirildi. Kanun maddeleri ise; suçun 765 sayılı TCK'nın 202/1. maddesi kapsamında değerlendirildiği ve cezasının üst sınırının aynı Kanunun 102/3 ve 104/2. maddelerine göre 10 yıllık asli ve 15 yıllık eklemeli zamanaşımı sürelerine tabi olduğu belirtildi. Suç tarihi olan 07/02/2000 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığı için, hüküm 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozuldu ve açılan kamu davası da zamanaşımı nedeniyle düştü.

5. Ceza Dairesi 2016/5819 E. , 2016/9647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
S.S. ... Sitesi Konut Yapı Kooperatifi yönetim kurulu başkan ve üyesi olan sanıkların, kooperatif üyesi ... adına sahte olarak tanzim ettikleri istifa dilekçesi ile kooperatif üyeliğinden ayrılması yönünde karar alıp, yatırmış olduğu aidatları kooperatif hesabından çekmek suretiyle zimmetlerine geçirdiklerinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanıklar tarafından çekildiği sabit olan bu paranın kayıtlarda müştekiye ödendiğini kanıtlayan bir belge bulunmadığı gibi paranın kooperatif kayıtlarına da işlenmediği bu nedenle kooperatif hesap ve defterleri üzerinde yapılacak inceleme sonucu tesbit edilebileceği ve sübut bulan bu eylemin basit zimmet suçunu oluşturacağı, bu suçun 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/3 ve 104/2. maddelerine göre 10 yıllık asli ve 15 yıllık eklemeli zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi olan 07/02/2000 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 13/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.