Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3849 Esas 2021/1360 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3849
Karar No: 2021/1360
Karar Tarihi: 02.02.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3849 Esas 2021/1360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yerel mahkemenin verdiği beraat hükmünün ve nakil aracının iadesine yönelik kararının onanmasına karar verdi. Ancak sanığın verilen ceza kararına yönelik temyiz istemi incelenirken, yasalar ve düzenlemeler dikkate alınarak, mahkumiyet hükmünün bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, 5607 sayılı Kanunun 3/18-son cümle delaletiyle anılan 3/5. maddesi ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılmadığı için hüküm bozuldu. 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığına yerel mahkemenin karar vermesi gerektiği belirtildi.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 3/18-son cümle delaletiyle anılan 3/5. maddesi ve fıkrası
- 5607 sayılı Kanunun 3/10. maddesi ve fıkrası
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/3849 E. , 2021/1360 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne ve nakil aracının iadesine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ..."nin mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 02.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.