Mahkemesi :Asliye Ceza
Suç : 2313 sayılı Kanun"a muhalefet
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü :
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un "Adli Para Cezasının İnfazı" başlıklı 106. maddesinin 3. fıkrasında değişiklik yapılarak; hükümlünün tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödememesi halinde Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarının hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verileceği hüküm altına alınmış olup; düzenlemenin "ödenmemesi nedeniyle hapse çevirilen adli para cezasının ne şekilde infaz edileceğine" ilişkin hükümler içerdiği ve anılan hükümlerin, taksitlendirilmesine karar verilen adli para cezasına ilişkin "taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine" ilişkin TCK"nın 52. maddesinin 4. fıkrasının uygulanmasına engel oluşturmadığı dikkate alınarak tebliğnamedeki 2 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1-Sanığın üzerinde ele geçirilen esrarı yetiştirdiği kenevirlerden elde ettiğine ilişkin beyanının, "suçla ilgili kişi veya kişileri gizleme" ya da "daha az ceza alacağını sanma" gibi bir amaca dayanmış olabileceği; kenevir ektiği yerlerde herhangi bir araştırma ve inceleme yapılmadığı, kenevir kökü veya hasat artığı gibi maddi bulgu elde edilemediği ve aradan geçen zaman nedeniyle elde edilmesinin de mümkün olmayacağı; bu durumlar karşısında, atılı suçu işlediğine ilişkin, soyut beyanı dışında, kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı anlaşıldığından, "Şüpheden sanık yararlanır" ilkesi de dikkate alınarak sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, mahkumiyetine hükmedilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen ek cümle uyarınca "Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tuturlardan az olması halinde bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir" hükmüne aykırı olarak yargılama gideri olan "8 TL" nin sanığa yüklenmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 13.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.