MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz incelemesinde,
Tehdit suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteğinin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Hakaret suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Sabıkasız olup suç tarihi itibariyle 65 yaşını bitirdiği anlaşılan sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, TCK"nın 50/3. maddesi uyarınca, anılan maddenin 1. fıkrasında belirtilen adli para cezası veya diğer seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
b- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 esas- 2009/13 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, olayda katılanın maddi tazminat talebi bulunmadığı gibi dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde, sanığa atılı hakaret suçundan doğan herhangi bir maddi zararın bulunmadığı ve sabıkasız olan sanık hakkında, CMK"nın CMK"nın 231/6. madde ve fıkrasının (b) bendinde düzenlenen, “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, “zararın giderilmemesi ve uzlaşılmaması” biçimindeki yasal olmayan gerekçe ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.