MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında tefecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde atılı suçun; "Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi, ..." biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için ivaz karşılığında ödünç paranın verilmesinin gerektiği, müşteki ..."ın ise aşamalardaki anlatımlarında sanık ..."dan borç olarak sadece altın aldığını beyan ettiği nazara alındığında atılı suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığı halde beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Diğer sanıklar ..., ... ve ..."ın katılan ..."a ayrı ayrı 2008 ve 2009 yıllarında kazanç karşılığı ödünç para verdikleri iddiasıyla ilgili olarak maddi gerçeğin tereddüte yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması açısından sanıkların alacaklı oldukları icra takip dosyaları mevcut ise getirtilip incelenmesi, kazanç karşılığı ödünç para verme işi ile uğraşıp uğraşmadıkları hususunda kolluk marifetiyle araştırma yaptırılmasından sonra iddia, savunma ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdir edilmesi gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabule göre de;
Katılan ..."ın aşamalarda sanıklar ..."dan tek seferde kazanç karşılığı ödünç para ve altın aldığını beyan etmesi karşısında bu sanıklar yönünden zincirleme suç hükümlerinin uygulama koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, TCK"nın 43. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,Sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanırken adli sicil kaydına göre ... 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/07/2005 tarihli 2004/677 Esas, 2004/372 Karar sayılı ilamı ile erteli olarak verilen ve daha ağır cezayı içeren 4.392 TL adli para cezanın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yine sanık ..."in adli sicil kaydında yer alan erteli mahkumiyet kararları yönünden mahkemesine ihbarda bulunulmaması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.