Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/1738 Esas 2014/1214 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No: 2 - 2010/193855

MAHKEMESİ: Küçükçekmece 3. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ: 07/10/2009
NUMARASI : 2008/1232 (E) ve 2009/1085 (K)
SUÇ: Kişilerin huzur ve sükununu bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK.nun 53/1.maddesine göre anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında kararda gösterilmeyen hak yoksunluğunun infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 Esas- 2009/13 Karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde şikayetçinin, sanığa yüklenen huzur ve sükunu bozma suçu sebebiyle uğradığı bir zararının bulunmadığı ve adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, 5271 Sayılı CMK.nun 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “maddi ve manevi zararının giderilmediği anlaşıldığından sanık hakkında CMK.nun 231. maddesindeki lehe hükümlerin koşullarının oluşmadığı” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediğinin açıklanması,
2-Adli sicil kaydına göre herhangi bir suçtan sabıkası olmayan ve 5237 sayılı TCK.nun 51/1-a bendine göre tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmadığı belirlenen sanık hakkında ertelemeye yer olmadığına karar verilirken, aynı Kanunun 51/1-b bendinde belirtilen “suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği
Pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, "Müştekinin şikayetçi olduğu ve şikayetini yinelediği bu anlamda maddi ve manevi zararının giderilmediği anlaşıldığından takdiren erteleme yolunuda gidilmemiştir." biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.