Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma mağdurlar - ile "e yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/1489 Esas 2020/2901 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1489
Karar No: 2020/2901
Karar Tarihi: 02.07.2020

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma mağdurlar - ile "e yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/1489 Esas 2020/2901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mağdurların ifadeleri doğrultusunda sanığı suçlu buldu ve mahkum etti. Ayrıca Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi nedeniyle açılan davaya katılabileceği ve Bakanlığın doğrudan Anayasa ve kanundan kaynaklanan koruma görevine sahip olduğu vurgulandı. CMK'nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan doğrudan zarar görme şartının Bakanlık için geçerli olmadığı belirtildi. Hüküm, kanuni sınırlar içinde tayin edilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla onandı. Kanun maddeleri: 6284 sayılı Kanunun 20/2. maddesi, CMK'nın 237 ve devamı maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2020/1489 E. , 2020/2901 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdurlar ..., ... ile ..."e yönelik)
HÜKÜM : Mahkumiyet (mağdur sayısınca)

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi nedeniyle açılan davalara katılabileceği, Bakanlığın davaya katılmasının doğrudan Anayasa ve kanundan kaynaklanan koruma görevine ilişkin olup, Bakanlığa yüklenen bir kamu görevi olduğu, CMK"nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan doğrudan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı nazara alınarak tebliğnamedeki katılan Bakanlık vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine dair düşünceye iştirak edilmemiştir.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.