Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27870 Esas 2014/14387 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/27870
Karar No: 2014/14387
Karar Tarihi: 09.09.2014

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27870 Esas 2014/14387 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçundan sanık hakkında mahkumiyet hükmü verilmesine karar vermiştir. Sanığın defter ve belge ibraz etmemek suçunu işlediği delillerle kabul edilmiş, ceza azaltıcı sebepler dikkate alınarak ceza takdir edilmiştir. Temyiz itirazlarının reddedilerek ilk hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Ancak sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz inceleme sonucunda, dava zamanaşımı sebebiyle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Sanık hakkındaki kamu davası gerçekleşen zamanaşımı sebebiyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7.maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi, 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2012/27870 E. , 2014/14387 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmemek suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelenmesine gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 09.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.