Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1700 Esas 2020/242 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1700
Karar No: 2020/242
Karar Tarihi: 08.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1700 Esas 2020/242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Babaeski Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık suçlu bulunup mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme kararı yargılamada yapılan hatalar nedeniyle bozulmuştur. İlk olarak, suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan ve sonraki bir tarihte değiştirilen kanun maddeleri arasında karşılaştırma yapılmadan hüküm verilmesi hatalı bulunmuştur. İkinci olarak, sanık hakkında başka bir dava olup olmadığı ve bu davada tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında bu suçu işleyip işlemediğinin belirlenmemesi nedeniyle kovuşturma şartının ortadan kalkması gözetilmemiştir. Son olarak, sanığın denetimli serbestlik şartlarını ihlal ettiği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verilmeden önce, sanığa yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5560 sayılı Kanun ile değiştirilmiş TCK'nın 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun ile değiştirilmiş TCK'nın 191. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası

20. Ceza Dairesi 2019/1700 E. , 2020/242 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BABAESKİ Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanığın bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Hükümden önce 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır." hükmü gözetildiğinde dosya kapsamına göre; sanığın Edirne Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü"nde 11/12/2013 tarihinde denetime başladığı, sanığın 01.04.2014 tarihli bireysel görüşmeye katılmaması üzerine, sanığa Edirne Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü tarafından 11.04.2014 tarihli birinci uyarının tebliğ edilerek ihtarda bulunulduğu,
sanığın daha sonra 22.04.2014 tarihli görüşmeye katılmaması nedeniyle, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın birinci uyarıya uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.