MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının müflis kooperatifin üyesi olduğunu ve iflas tarihinden önce, Nisan 2004 ile Ekim 2006 tarihleri arasında birikmiş aidat borcu bulunduğunu ileri sürerek, 10.000,00 TL"nin faiziyle tahsilini talep etmiş, talebini yargılama sırasında ıslah ederek 24.100,00 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı, alacağın zamanaşımına uğradığını, borcu bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, üyelik ilişkisi devam ettiği sürece zamanaşımı işlemeyeceği gerekçesi ile ileri sürülen def"inin reddine, 24.100,00 TL"nin yasal faiziyle davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce 05.10.2015 tarihli, 2014/6427 Esas 2015/6255 Karar sayılı ilamıyla uyuşmazlık konusu olan aidat alacaklarının davacı kooperatifin genel kurullarında kararlaştırılan ödeme sürelerinin sonunda muaccel olup anılan tarihten itibaren zamanaşımı süresi işlemeye başlayacağından zamanaşımı def"inin tümüyle reddinin hatalı olduğu gerekçesiyle bozulması üzerine mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın 25.04.2011 tarihinde açıldığı, aidat alacaklarının 5 yıl içerisinde zamanaşımına uğradığı, dava tarihinden geriye doğru 5 yıl gidildiğinde zamanaşımına uğramayan ve talep edilebilecek aidat alacağının 2006 yılı Nisan ayı ile iflas tarihi olan 2006 Eylül arasını kapsadığı, bu dönemdeki aidat alacağının aylık 350,00 TL olarak Genel Kurul Kararı ile tespit edildiği ve davalının toplam 2.100,00 TL aidat borcunun bulunduğu ve davacının dava tarihinden itibaren faiz talep edebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 2.100,00 TL aidat alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.