Zimmet - irtikap - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/5416 Esas 2020/9869 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5416
Karar No: 2020/9869
Karar Tarihi: 04.03.2020

Zimmet - irtikap - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/5416 Esas 2020/9869 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin zimmet, irtikap ve resmi belgede sahtecilik suçlarından yargılandığını ve zimmet suçundan suçlu bulunduğunu ancak diğer suçlardan beraat ettiğini belirtiyor. Temyiz sürecinde, Hazine vekili önce beraat hükümlerini temyiz etti ancak daha sonra vazgeçti. Mahkeme, TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda infaz sırasında nazara alınması gerektiğini belirtiyor. Sanığın suçunu 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği belirtiliyor ve bu nedenle aynı yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması kararına bozma nedeni yapılmadığı belirtiliyor. Delillerin ve yapılan yargılamanın tahlil ve takdir edildiği ve suçun unsurlarına uygun tavsif ve tatbikat yapıldığı belirtiliyor. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 53, 53/1-a ve 53/5. maddeleridir. 53. madde, cezanın tür ve miktarını belirleyen bir madde iken, 53/1-a madde hak ve yetkileri kötüye kullanmak sureti ile suç işleyenleri kapsamaktadır. 53/5. madde ise, bu suçlar için öngörülen cezanın özel bir şekilde infaz edilmesi gerektiğini belirlemektedir.

5. Ceza Dairesi 2016/5416 E. , 2020/9869 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, irtikap, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Zimmet suçundan mahkumiyet, diğer suçlardan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılan Hazine vekili 02/11/2012 havale tarihli dilekçesiyle beraat hükümlerini temyiz etmiş ise de; ardından vermiş olduğu 24/12/2012 havale tarihli olur yazısı ekli dilekçesiyle temyizden vazgeçtiği anlaşılmakla, incelemenin sanık müdafin zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüş, yüklenen suçu 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA 04/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.