Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/2782 Esas 2008/2757 Karar Sayılı İlamı

Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının meslek hastalığı sonucu oluşan sürekli iş göremezlik oranın %13,1 oluşu nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sağlık Bakanlığı Z.U.M.Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin 11.90.2007 gün ve 2064 sayılı raporuna göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca,  sürekli iş göremezlik oranını belirleyen adı geçen hastane raporuna itiraz edildiğine göre, 2007 tarihinde %13,1 olarak belirlenen iş göremezlik oranının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda, öncelikle 506 sayılı Yasa"nın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması zorunludur. Ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilir. . Yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı hastane raporu ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer  olmadığına temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 21.2.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.