6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun"a Kanun"un 30. maddesine aykırılık eyleminden dolayı kabahatli ... hakkında HGS ihlali yaptığından bahisle 23,75 Türk lirası geçiş ücreti ve 237,50 Türk lirası idari para cezası uygulanmasına dair Karayolları Genel Müdürlüğü Akıncı Otoyol Bakım İşletme Şefliği HGS A.K.M. Başmühendisliğinin 19/06/2017 tarihli ve UA 4366708 sayılı idari para cezası kararına karşı yapılan başvurunun kabulü ile idari para cezasının kaldırılmasına ilişkin Niğde Sulh Ceza Hakimliğinin 19/03/2018 tarihli ve 2017/3855 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 25/07/2018 gün ve 9690 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/08/2018 gün ve KYB-2018-67667 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1-Dosya kapsamına göre, kabahatli hakkında idari para cezasının yanı sıra geçiş ücreti de tahakkuk ettirildiği, Niğde Sulh Ceza Hakimliğince kabahatlinin ödemesi gereken otoyol geçiş ücretinin mahsup edilmesinden sonra kalan miktara ilişkin olarak idari para cezasının iptal edilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkemesince yetkisi olmadığı halde, hem idari para cezasının hem de geçiş ücretinin tamamın iptal edilmesinde,
2- 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 31/2. maddesinde yer alan "Kanun yoluna başvuru dolayısıyla oluşan bütün masraflar ve vekalet ücreti, başvurusu veya savunması reddedilen tarafça ödenir." şeklindeki hüküm gereğince, başvurusu kabul edilen kabahatli lehine savunması reddedilen idare aleyhine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi Hükümleri gereğince vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Bu açıklamalara ve yerleşik yargısal kararlara göre (Yargıtay 1. CD’nin 05/11/2008 tarih ve 2008/9091-7078 E.K; 3. CD’nin 14/11/2007 tarih ve 2007/12330-8319 E.K; 11. CD’nin 27/02/2013 tarih ve 2012/28035 E., 2013/3196 K. ve 12. CD’nin 27/12/2012 tarih ve 2012/21561-28771 E.K sayılı kararları) vekalet ücretinin şahsi hakka ilişkin olması nedeniyle bu hususta kanun yararına bozma talebinde bulunulamayacağı,
Ayrıca itiraza konu 19.06.2017 tarih, UA 4366708 seri numaralı idari yaptırım kararında geçiş ücreti ile birlikte idari para cezasının ayrı ayrı gösterildiği, Niğde Sulh Ceza Hakimliğinin 19/03/2018 tarihli ve 2017/3855 değişik iş sayılı kararının hüküm fıkrasının 2. bendinde "" 2-19/06/2017 tarih ve UA 4366708 sayılı idari para cezası karar tutanağında belirtilen ihlali geçişlerin asıl miktarları ile tahsiline,"" karar verildiği, bu hali ile anılan idari yaptırım kararında belirtilen geçiş ücretleri bakımından herhangi bir iptal kararından sözedilemeyeceği anlaşılmakla, yerinde görülmeyen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemlerinin ayrı ayrı REDDİNE, 23/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.