MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/12/2014 tarih ve 2014/392-2014/445 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 31/05/2016 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av.... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... ... rafinerisinin ham petrol ihtiyacını karşıladığını, piyasadaki tarifelerin EPDK’nın yayınladığı tarifelerine göre uygulandığını, söz konusu tarifeler uyarınca belirtilen eksik taşıma miktarlarının her yıl sonunda müvekkili tarafından faturalandırılarak ödenmesi için ... Genel Müdürlüğü"ne gönderildiğini, ancak söz konusu 2008, 2009 ve 2010 yılı asgari taşıma miktarı fark tutarlarına ilişkin faturalarının ödenmeden iade edildiğini, piyasanın düzenleyicisi ve denetleyicisi olan EPDK tarafından söz konusu asgari taşıma taahhüdünün ekonomik ve verimli bir işletmecilik gereği olduğunun vurgulandığını, ödememe durumunun devam etmesi üzerine 12/05/2011 tarihi itibarı ile tarifelerde belirtilen faiz oranı olan TCMB reeskont faiz haddi üzerinden gecikme faizi hesaplanarak toplam 712.459,07 TL tutarındaki faturanın davalıya gönderildiğini, ancak yine kabul edilmeyerek iade edildiğini ileri sürerek, 2008, 2009 ve 2010 yılı asgari taşıma miktarları fark tutarları ile bu faturalara 12/05/2011 tarihine kadar işletilen reeskont faizine ilişkin faturanın toplamı olan 5.899.417,57 TL alacağın 12/05/2011 tarihinden itibaren işleyecek TCMB reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile istemini artırmıştır.
Davalı vekili, davacının talebinin müvekkili ile davacı arasında kurulmuş bir hukuki ilişkiyi düzenleyen ve karşılıklı olarak akdedilmiş bir sözleşmeden kaynaklanmadığını, davacının isteminin sebepsiz zenginleşme niteliğinde olduğunu, davacı tarafça verilmeyen bir hizmetin bedelinin talep edilmesinin genel hukuk kabullerine aykırı olduğunu, hesap mutabakatı bulunmadığını, fiili taşıma miktarına göre ücret ödenmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davacı ile davalı arasında yazılı bir sözleşme yapılmamış ise de EPDK’nin düzenleyici işlemleri ile taşıma ücreti ve şartları tarife olarak düzenlendiği, taraflar arasında eski TTK"nin 92. maddesi (6102 sayılı TTK"nin 89. maddesi) kapsamında cari hesap bakiyesinin kabulü anlamında bir mutabakat olduğu, tacir olan taraflar
açısından kesin delil olduğu, Petrol Piyasası Yönetmeliği"nin 5/2. maddesi ile iletim için uygulanacak tarifenin 6/2. fıkrasında tarifenin tüm kişiler için bağlayıcı olduğunun belirtildiği, davalı ..."ın ekonomik daralma nedeni ile taahhüdünü yerine getirememiş olmasının tarifede sayılan türden mücbir sebep niteliğinde olmadığı, boru hattının davalı tarafından kullanıldığı, davacının davalının kullanımında iken başka bir şirkete de kullandırma imkanının bulunmadığı, iki tarafın imzasını taşıyan bir sözleşme yoksa da gelinen durum itibariyle sözleşme ilişkisinin kurulduğunun kabul edildiği, taahhüt edilen miktardan daha az taşıma yapılmış olması halinde kalan miktarı da ödemesi gerektiği, tarifede ödeme tarihinin belirlendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava tarihine ilişkin maddi hatanın mahalinde düzeltilmesinin mümkün olmasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.350 TL duruşma vekalet ücretinin taraflardan alınıp yekdiğerine verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 297.638,15 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.