6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun"a aykırılık eyleminden dolayı ... Otom. Tur. İnş. Paz. Ltd. Şti. hakkında ... Akıncı Otoyol Bakım İşletme Şefliği HGS A.K.M. Başmühendisliğinin 10/11/2015 tarihli ve UA 695210 sayılı idarî para cezası karar tutanağıyla uygulanan 553,50 Türk lirası idarî para cezasına yönelik başvurunun kabulüne ve söz konusu idari para cezalarının kaldırılmasına dair İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 24/01/2017 tarihli ve 2017/136 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 26/02/2018 gün ve 12455 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/03/2018 gün ve KYB-2018-16893 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1- Dosya kapsamına göre, kabahatli vekilinin 30/12/2015 tarihli dilekçesi ile hakkında 10/05/2014 tarihinde saat 19:56:02"de İstanbul Ankara Otoyolu Gerede İstasyonunda HGS geçiş ücretini ödemediğinden bahisle uygulanan 14.25 Türk lirası geçiş ücreti ve 142.50 Türk lirası idari para cezası olmak üzere toplam 156.75 Türk lirasından ibaret cezaya itiraz etmesine karşın, mahkemece talep dışına çıkılarak 10/11/2015 tarihli ve UA 695210 sayılı idarî para cezası karar tutanağıyla uygulanan toplam 533,50 Türk lirasının tamamı yönünden iptal kararı verilmesinde,
2- Anayasa Mahkemesinin 26/02/2015 tarihli ve 2013/6217 başvuru sayılı kararında da yer alan "Kanuni düzenlemeler ve içtihat karşısında başvurucu lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi, ilgili yasal mevzuatın lafız ve amacına açıkça aykırı olup, başvurucunun Anayasanın 36. maddesinde güvence altına alınan hakkaniyete uygun yargılanma hakkının ihlal edildiğine karar verilmesi gerekir." şeklindeki açıklama, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 31/2. maddesindeki "Kanun yoluna başvuru dolayısıyla oluşan bütün masraflar ve vekâlet ücreti, başvurusu veya savunması reddedilen tarafça ödenir." biçimindeki düzenleme gereğince, başvurusu kabul edilen kabahatli lehine savunması reddedilen idare aleyhine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi Hükümleri gereğince vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Hakkında kanun yararına bozma yoluna gelinmeyen İstanbul Anadolu 3. Sulh Ceza Hakimliğinin 16/05/2017 tarihli ve 2017/2261 değişik iş sayılı kararının, 5326 sayılı Kanunun 28/10. maddesi uyarınca kesin olarak verilen İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 24/01/2017 tarihli ve 2017/136 değişik iş sayılı kararına vaki itirazın incelenmesine yönelik olması nedeniyle hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
5326 sayılı Kanunun "Başvurunun incelenmesi" başlıklı 28. maddesi; "...(2) Başvurunun usulden kabulü halinde mahkeme dilekçenin bir örneğini ilgili kamu kurum ve kuruluşuna tebliğ eder. (3) İlgili kamu kurum ve kuruluşu, başvuru dilekçesinin tebliği tarihinden itibaren en geç onbeş gün içinde mahkemeye cevap verir. Başvuru konusu idarî yaptırıma ilişkin işlem dosyasının tamamının bir örneği, cevap dilekçesi ile birlikte mahkemeye verilir. Mahkeme, işlem dosyasının aslını da ilgili kamu kurum ve kuruluşundan isteyebilir. Cevap dilekçesi, idarî yaptırım kararına karşı başvuruda bulunan kişi sayısından bir fazla nüsha olarak verilir" hükümlerini amir olması karşısında, başvuruyu inceleyen Hâkimlik tarafından anılan hükme aykırı olarak ilgili kuruma gerekli tebligat yapmadan karar verildiği anlaşılmakla; bu hususta da kanun yararına bozma yoluna gelinip gelinmeyeceğinin takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.