MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 82/1-e, 35/1-2, 29/1, 62/1, 53/1-2-3 maddeleri uyarınca; 6 yıl 9 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,

1-Sanık ... hakkında hükmolunan ceza miktarına göre, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMUK.nun 318.maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Oluşa ve dosya içeriğine göre; Sanık ... ile mağdur ... arasında sanığın kızkardeşi ile ilgili çıkan dedikodular nedeniye husumet bulunduğu bu sebebe dayalı olarak mağdurun olaydan bir süre önce sanığı, basit şekilde darp ettiği, olay günü sanığın mağduru ilçe merkezinde görmesi üzerine, önceki darp olayının etkisiyle, bıçakla mağdura saldırdığı, mağdurun kendini korumaya çalışmasına rağmen, sanığın mağduru boynunun sol tarafından hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı, eylemine devam etmek isterken çevredekilerin engel olduğu olayda, olayın oluş şekli,kastın yoğunluğu, yaralanan bölgenin niteliği birlikte değerlendirildiğinde;
TCK"nun, sanığın eylemine, 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesinin uygulanması sırasında, makul bir ceza yerine 13 yıl olarak cezanın belirlenmesi, TCK"nun 29. maddesinin uygulanması sırasında ise haksız tahrikten asgari düzeyde indirim yapılması yerine yazılı şekilde 3/8 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini yasaya aykırı ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, Sanık ..."un, mağdur ..."ı öldürmeye teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru savunmanın varlığına, suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yagılama giderine mahsus bölümünde yer alan ve sanıktan tahsiline karar verilen “498,00TL” müdafii ücretinden, mağdura baro tarafından atanan "498,00" TL vekillik ücretinden ibaret yargılama giderlerinin hükümden çıkartılarak, toplam "1.346,00TL" olarak tesbit olunan miktarın "350,00 TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 19/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.-



...