5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 1.820,00 TL"dir. Somut olayda dava dilekçesinde, davalının icra takibinde kısmen yaptığı ödemenin BK"nın 84. maddesi uyarınca faiz ve masraflardan mahsubu sonucu kalan 1.130,00 TL yönünden itirazın iptaline karar verilmesi istenilmiş olup, mahkemece, davanın kabulü ile icra harç ve masrafları ile icra vekalet ücretine yönelik itirazın iptaline, 1.368,80 TL icra inkâr tazminatının davalıdan tahsiline dair verilen karar, icra inkâr tazminatı miktarı harç yatırılarak müddeabih haline getirilmediğinden yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden,davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 14.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.