Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama ve tehdit suçlarından sanık ..."ün yapılan yargılaması sonunda; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine, kasten yaralama ve tehdit suçlarından hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 22.06.2010 gün ve 2008/1574 Esas, 2010/895 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından 5271 sayılı CMK.nın 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar aynı Kanunun 231/12. maddesine göre, itirazı kâbil olup temyiz yeteneği bulunmadığından, CMK.nın 264. maddesi gözetilerek sanık müdafiin temyiz isteminin itiraz niteliğinde kabûlü ile mahallinde itiraz merciince bir karar verileceğinden, incelemenin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan sadece kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından cezanın infazının tamamlanmasına kadar uygulanacağı gözetilmeden, 53/1-c maddesindeki hakların tamamından yoksunluğun koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan belirtilen nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümde yeralan ""53/1. maddesinin c bendinde düzenlenen velâyet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmanın koşullu salıvermeye kadar, uygulanmasına"" ibaresinin çıkarılarak, yerine ""sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından yoksunluğun koşullu salıverilme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından yoksunluğu ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar uygulanmasına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.