MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 37/1 maddesi delaletiyle 157/1, 43/2 maddesi delaletiyle 43/1, 62/1, 53/1, 58 maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile mahkumiyet, sanık ..."ın mükerrirlere özgü infaz rejimi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların olay tarihinden önce katılanlara, ellerinde bulunan ve el kantarı ile tarttıkları 18 kg’lık çantadan bir çay kaşığı altın tozunu vererek satmalarını söyledikleri, .... iline dönen katılanların altın tozunu kuyumcuda kontrol ettirdiklerinde 22 ayar altın olduğunu tespit ettikleri, bunun üzerine daha fazla almak için sanıklarla irtibat kurarak köylerine tekrar geldikleri, 1 kg altın tozunu 20.000 TL"ye satın alma hususunda anlaşmalarına rağmen sanık ..."in yaklaşık 3 kg altın tozunu 20.000 TL karşılığında verdiği, bundan şüphelenen katılanların şikayetçi oldukları, sanıkların altın tozu olduğunu söyleyerek değersiz metal tozunu vermek suretiyle katılanları dolandırdıkları iddia edilen olayda;
Sanıkların savunmaları, katılanların beyanları, tanık anlatımları, .... kayıtları, abone bilgileri, teşhis ve tüm dosya kapsamına göre sanıkların mahkumiyetlerine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 157/1. maddesinde hapis cezası yanında adli para cezası da öngörüldüğü halde sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmeyerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.