Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9020 Esas 2016/6120 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9020
Karar No: 2016/6120
Karar Tarihi: 02.06.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9020 Esas 2016/6120 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesinde sayılan hiçbir hal olmadığı halde karar düzeltme isteminde bulunmuşlardır. Yapılan incelemeler sonucunda, davalıların istemi reddedilmiştir. Karar düzeltme harcının 3,20 TL, takdiren alınacak para cezasının ise 265,00 TL olduğu bildirilmiştir. Karar, HUMK'ın 442. maddesi uyarınca oybirliğiyle alınmıştır. Kanun maddeleri olarak, dava sürecinde Bankacılık Kanunu, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 440. ve 442. maddeleri, ile 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK'ın 442/3. maddesi geçmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2015/9020 E. , 2016/6120 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ...... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2013/152-2013/870

Taraflar arasında görülen davada ......... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/11/2013 gün ve 2013/152-2013/870 sayılı kararı bozan Daire’nin 14.04.2015 gün ve 2014/8217 - 2015/5185 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinden yüksek faiz getireceği ve istendiği an geri ödeneceği garantisi ile toplam (84.363,16) Euro tahsil edildiğini, daha sonra müvekkillerine bu paranın geri ödenmesinin mümkün olmadığının bildirildiğini, davalıların Bankacılık Kanunu"na aykırı şekilde mevduat topladığını, ....."ya aykırı olarak aracılık faaliyetinde bulunup hisse senetlerini halka arz ettiklerini, bu konuda davalı D.. U.. ve diğer yöneticiler hakkında verilen ceza kararının kesinleştiğini, şirket defterlerinin de usulüne uygun tutulmadığını ve bu konuda da anılan yöneticiler hakkında mahkumiyet kararı verilip kesinleştiğini ileri sürerek, müvekkilinin davalı şirketlerle ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitini, şimdilik (84.363,16) Euro karşılığı (150.056,75) TL"nin temerrüt faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacılar vekilinin temyiz istemine üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 02/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.