Haksız Rekabet - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/22792 Esas 2019/8876 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/22792
Karar No: 2019/8876
Karar Tarihi: 23.05.2019

Haksız Rekabet - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/22792 Esas 2019/8876 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, haksız rekabet suçundan sanığı mahkum etti. Mahkeme kararı daha sonra bozuldu ve sanık müdafiinin yasa yolu başvurusu niteliğinde olduğu belirlendi. Bu durumda, 14.04.2011 tarihinden sonra 3.000 TL'ye kadar adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine karşı istinaf veya temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtildi. Bu bilgiler 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesi ve 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. ve 26. maddelerinden alınmıştır.

19. Ceza Dairesi 2019/22792 E. , 2019/8876 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Haksız Rekabet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm bakımından sanık müdafiinin başvurusu hükmü tavzih niteliğinde olmayıp yasa yolu başvurusu niteliğinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nin 317.maddesi uyarınca REDDİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.