Açık alanda bandrolsüz nüsha satmak suçundan sanık ..."ın 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu"nun 81/9-1.a ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 59. maddeleri uyarınca 4.166,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Kanun"un 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair İzmir Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 02/03/2006 tarihli ve 2004/598 esas, 2006/98 sayılı kararının infazı sırasında, hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"la değiştirilen 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca yapılan uyarlama yargılaması sonucunda, sanığın 4.166,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve sanığın 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına ilişkin İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2004/598 esas, 2006/98 sayılı ek kararının kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanarak sanığın 5846 sayılı Kanun"un 81/9-1.a ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 59. maddeleri uyarınca 4.166,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 26/09/2018 tarihli ve 2004/598 esas, 2006/98 sayılı ek kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 01.03.2019 gün ve 94660652-105-35-3-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.03.2019 gün ve KYB - 2019/23994 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanığın beş yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulacağı belirtilmiş olup, bu denetim süresinin ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulüne uygun olarak kesinleşmesi üzerine başlayacağı, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir usul benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Kanun"un 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Kanun"un 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması, bu usulün dahi sonuç vermediği takdirde 7201 sayılı Kanun"un 35. maddesine göre işlem tesisi gerektiği, incelemeye konu dosyada sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair 11/06/2015 tarihli kararın doğrudan mernis "..." adresine tebliği işleminin geçerli olmadığı gözetildiğinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın usulüne uygun olarak kesinleşmediği, bu nedenle denetim süresinin de başlamadığı gibi, hükmün açıklanmasına esas alınan İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 23/02/2015 tarihli karara konu suç tarihinin 20/04/2009 olduğu, dolayısıyla anılan suçun 5 yıllık denetim süresi başlamadan önce işlendiği ve hükmün açıklanması için gerekli yasal koşulların oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
İhbarnameye konu İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 2004/598 esas, 2006/98 sayılı ek karar tarihinin 22/09/2018 olmasına karşın, kanun yararına bozma talebinde 26/09/2018 olarak gösterilmesinin maddi hata olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2004/598 esas, 2006/98 sayılı ek kararı ile duruşma açılıp sanık savunması alınmadan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilmemesi nedeniyle kesinleşmediğinden, dolayısıyla bu aşamada kanun yararına bozma konusu yapılamayacağından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemini içerir ihbarnamesinin REDDİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.