MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK"nun 86/1-3 e 87/1- d son, 62, 29, 53, 63 maddeleri uyarınca; 3 yıl 1ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; Sanık ... ile mağdur..."ün kullandıkları motorsikletlerin çarpışması sonrasında aralarında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, kavga sırasında sanık tarafından mağdurun bıçakla batından tek bıçak darbesi ile yaralandığı, organ yaralanması doğurmayan bu yaranın hayati tehlikeye neden olduğu olayda,
A-) Olayın oluş şekli ve kullanılan silahın etki derecesi birlikte değerlendirildiğinde, kasten yaralama suçundan TCK.nun 86/1. maddesi uyarınca TCK.nun 61.maddesindeki ilkeler doğrultusunda 1 ile 3 yıl arasında makul bir temel ceza belirlenmesi gerekirken temel cezanın yazılı şekilde 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından,
B) Temel cezanın TCK"nun 86/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası olarak tayin edilip, suçun silahla işlenmesi nedeniyle TCK’nun 86/3-e maddesiyle bu miktardan 1/2 oranında artırım yapılarak belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden, mağdurun hayati tehlike geçirmesi nedeniyle aynı Kanunun 87/1-d maddesi gereğince bir kat artırım yapılarak 2 yıl 12 ay hapis cezasına hükmedildikten sonra, TCK’nun 87/1-son maddesi uyarınca 5 yıl hapis cezasına hükmetmek gerekirken, denetime olanak vermeyecek şekilde TCK.nun 87/1-d-son maddesi gereğince doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi sonuca etkili görülmediğinden,
Bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."un mağdur ..."ü silahla kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yasal savunma koşullarının oluştuğuna, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yargılama giderlerinden sanığa soruşturma aşamasında atanan zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 12/11/2014 gününde oybirliğ ile karar verildi.