Manevi veya mali haklara tecavüz suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 15/02/2018 tarihli ve 2017/88076 soruşturma, 2018/15638 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul 9. Sulh Ceza Hâkimliğinin 09/04/2018 tarihli ve 2018/1851 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 30.01.2019 gün ve 14754 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.02.2019 gün ve KYB. 2019/12061 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, şüphelinin üzerine atılı suç hakkında şikâyet süresi içerisinde başvuru yapılmadığından bahisle kovuşturmaya yer olmadığına dair verilen kararda; her ne kadar müşteki tarafından suçun işlendiğinin, İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nin dosyası kapsamında, şüpheli şirket adresinde 10/11/2016 tarihinde yapılan delil tespitinde öğrenildiği belirtilmiş ise de, müşteki tarafından dayanak olarak sunulan tespit konulu ek bilirkişi raporunda 12/01/2017 tarihinde tespit talep eden vekiliyle birlikte şirket adresinde tespit icra edildiğinin açıkça görüldüğü, keza 02/04/2018 havale tarihli kovuşturmaya yer olmadığına dair karara itiraz dilekçesinde de 10/11/2016 tarihinin sehven yazıldığının, esas öğrenme tarihinin şikâyet dilekçesi ekinde de görüleceği üzere 12/01/2017 tarihi olduğunun belirtilmesine karşın, Hâkimlikçe müştekinin iddiaları, gerektiğinde İstanbul 3. Fikri Sınai Haklar Mahkemesinin ilgili dosyası da getirtilerek araştırıldıktan sonra suçun işlendiğinin öğrenildiği tarihle şikâyet tarihi arasında 6 aydan fazla süre geçmiş ise itirazı reddetmesi, 6 aylık şikâyet süresi içinde ise de şikâyetin kabûlüne karar vererek dosyayı esasından incelenmek üzere Cumhuriyet Savcılığına göndermesi gerekirken, mezkûr araştırmalar yapılmadan ve müştekinin itirazları karşılanmadan matbû gerekçeye dayalı olarak şikâyetin reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 9. Sulh Ceza Hâkimliğinin 09/04/2018 tarihli ve 2018/1851 değişik iş sayılı kararının CMK’nin 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.