Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/17249 Esas 2017/1254 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/17249
Karar No: 2017/1254
Karar Tarihi: 09.02.2017

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/17249 Esas 2017/1254 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2014/17249 E.  ,  2017/1254 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili; ... isimli şahsın idaresinde bulunan... plakalı araç ile müvekkilinin yönetimindeki ..plakalı motosikletin 22/07/2008 tarihinde çarpışması sonucu yaralanmalı trafik kazası meydana geldiğini, davalının kazanın meydana geldiği şantiyenin şefi olduğunu, bu kaza nedeniyle müvekkilinin bacağından ameliyat olduğunu, ayağına platin takıldığını, 5.000,00 TL gelir kaybına uğradığını, buna ek olarak hastaneye gidiş gelişlerde 300,00 TL masrafının bulunduğunu, bu nedenlerle 5.300,00 TL maddi tazminat, 5.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 10.300,00 TL tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere, benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 490,36 TL maddi tazminatın ve 5.000,00 TL manevi tazminatın 22/07/2008 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile 1086 sayılı HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Davalı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyize konu karar
    ../...
    2014/17249 -2-
    2017/1254

    anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle davalı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar verilmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan manevi tazminata ilişkin hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 349,84 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 09/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.