MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermek
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine ve oluşa göre; sanıklar.... suç tarihinde gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde yakınana ait iş yerine muhkem ve sağlam olduğu keşfen belirlenen kilidi kırıp girerek hırsızlık suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında, sanıkların eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Kanun"un 493/1-son, 522 (pek fahiş) maddelerine ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanunun ise 142/1-b. Maddesindeki hırsızlık ve yakınanın şikayetinin devam ediyor olup, sanıklar ile uzlaşmak istememesi karşısında aynı Yasa"nın 116/2, 119/1-c ve 151/1. maddelerindeki iş yeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarına uyduğu, mahkemece her iki Yasa"nın suça uyan hükümlerinin olaya uygulanarak, sonuç cezalar belirlenip karşılaştırılarak lehe olan yasa hükümlerinin tespiti ve sanıklar hakkında uygulanması gerektiği gözetilmeden, denetime olanaklı olacak biçimde karşılaştırma yapılmadan 5237 sayılı Yasa hükümlerince uygulama yapılıp hüküm kurulmuş ise de; 5237 sayılı Yasa"nın suça uyan 142/1-b, 116/2, 119/1-c, 151/1. maddelerine göre yapılan uygulamanın açıkça sanıklar lehine olması nedeniyle bu husustaki eksiklik bozma nedeni yapılmamıştır.
I- Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar vermek suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık ... ve müdafii ile sanık ..."in temyiz itirazlarının incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 7/3. maddesi uyarınca 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlar nedeniyle aynı Yasanın 58/6. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi ,
Bozmayı gerektirmiş, Sanık ... ve müdafii ile sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, “sanıklar ... ve ... hakkındaki hükmolunan hapis cezalarının 5237 sayılı TCK.nun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, sanıklar hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozmak suçundan kurulan hükme yönelik sanık ... ve müdafii sanık ... Dağelen ile Üst C. Sacısının temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya içeriğine, yakınanın gece kilitleyerek ayrıldığı iş yerinde hırsızlık olayı olduğunu sabah 06.30 sıralarında kendisini telefon ile arayan kolluk kuvvetlerinden haber aldığına dair anlatımlarına, sanık ..."ın suçun sabah 06.00"dan sonra işlendiğine yönelik savunmasına, soruşturma aşamasındaki kolluk kuvvetlerince düzenlenen olay yeri ve görgü tespit tutanağında suçun 06.15 sıralarında işlendiğinin yazılı olması ve hırsızlık suçundan gündüz işlendiği kabul edilerek sanıklar hakkında TCK"nun 143.maddesinin uygulanmaması karşısında, suçun işlendiği İzmir ili Çeşme ilçesindeki güneşin doğuş ve batış saatleri de nazara alındığında, iş yeri dokunulmazlığını bozmak suçunun sanıklar lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden, iş yeri dokunulmazlığını bozmak suçundan hüküm kurulurken “TCK.nun 116/1-2-4. maddeleri gereğince suçun işlendiği zaman dikkate alınarak” ceza tayin olunması,
2-5237 sayılı TCK.nun 7/3. maddesi uyarınca 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlar nedeniyle sanıklar hakkında aynı Yasanın 58/6. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3- İş yeri dokunulmazlığını bozmak suçundan TCK.nun 116/1-2-4. maddesi uyarınca tayin olunan 1 yıl 6 ay hapis cezası suçun birden fazla kişi tarafından işlendiği gerekçesi ile aynı Yasa"nın 119/1-c maddesi uyarınca 1 kat arttırılırken 2 yıl 12 ay yerine, 3 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii, sanık ... ve Üst Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 21.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.