13. Hukuk Dairesi 2016/17311 E. , 2019/7881 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, gözlük satışı ile uğraştığını ve gözlük satışının neredeyse tamamını 25/04/2007 tarihli sözleşme gereği davalı kurum sigortalılarına yaptığını, davalı tarafından gönderilen 19.01.2010 tarihli yazı ile sözleşmesinin 7 yıl süreyle feshedildiğini ve hakkında 508,14 TL para cezası uygulandığını, sözleşmeninin feshi kararının iptali amacı ile açtığı davanın kabul ile sonuçlandığını ve Yargıtayca da onanarak kesinleştiğini, davalının haksız feshi nedeni ile ekonomik olarak zor duruma düştüğünü ve işlerini yürütemez hale geldiğinden işyerini kapatmak zorunda kaldığını ileri sürerek 508,14 TL haksız para cezası ve mahrum kalınan kazanç bedeli karşılığı olmak üzere fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminat ile 4.000,00 TL manevi tazminatın sözleşmenin fesih tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini istemiş; bilahare maddi tazminat talebini ıslah etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 508,14 TL tahsil edilen para cezası ve 28.395,00 TL kar zararı olmak üzere toplam 28.903,14TL"nin, 1.000,00TL için dava tarihinden, kalan kısım için 15/04/2015 ıslah tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı SGK Başkanlığı"nın, 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu"nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olmasına göre davalı kurumdan harç alınması olanaksızdır. Buna göre, davalının harçtan muaf tutulması gerekirken bakiye harcın davalıdan tahsiline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. ve 3. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “davalı harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 24,40 TL başvuru harcı, 85,40 TL peşin harç ve 493,60 TL ıslah harcı olmak üzere 603,4 TL harçtan reddilen manevi tazminat talebi yönünden alınması gereken 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 575,70 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine” cümlesinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
