Tebliğname No : 5 - 2011/180238

Cinsel taciz suçundan sanık İ.. K.."nun yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Osmaniye 2. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 14.01.2011 gün ve 2010/433 Esas, 2011/13 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yüzüne karşı verilen hükmü yasal süre geçtikten sonra 11.03.2011 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİYLE, hükmün O Yer Cumhuriyet Savcısının temyizi ile sınırlı olarak yapılan incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın olay günü birlikte okula giden mağdureleri gördüğü, dışarıdan rahatlıkla görülebilecek şekilde açık olan harabe binanın içerisinden pantolonunu tamamen indirerek cinsel organını mağdurelere göstermekten ibaret eyleminin mağdurelere yönelik cinsel taciz suçuyla birlikte, ayrıca alenen gerçekleştirmesi nedeniyle hayasızca hareketlerde bulunma suçunu da oluşturduğu gözetildiğinde, sanık hakkında TCK.nın 44. maddesi uyarınca fikri içtima kuralları gereğince bu suçlara ilişkin en ağır cezayı öngören TCK.nın 105. maddesinin uygulanması gerektiği ve cezanın belirlenmesi esnasında da 225. maddedeki cezanın alt sınırının 105. maddedeki cezanın alt sınırından daha fazla olması karşısında, hakkaniyet gereği 105. madde ile belirlenen cezanın 225. maddede öngörülen cezanın alt sınırından daha az belirlenmemesi gerektiği gözetilmeyerek eksik cezaya hükmedilmesi, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 105/1 ve 43/2. maddelerine göre verilen 4 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesiyle indirim yapılırken sonuç hapis cezasının 3 ay 22 gün yerine, 3 ay 10 gün olarak belirlenerek noksan cezaya hükmolunması, sanığın tutuklulukta geçirmiş olduğu sürelerin TCK.nın 63. maddesine göre cezasından mahsubuna karar verilmemesi, mağdurelerin mahkemesince dinlendikleri duruşmada 18 yaşını tamamlamamalarına rağmen, beyanları alınırken psikoloji, psikiyatri, tıp veya eğitim alanında uzman bir kişi bulundurulmayarak 5271 sayılı CMK.nın 236/3. maddesine aykırı davranılması ve dosyada mevcut sabıka kaydına göre tekerrüre esas bir çok ilamı bulunan sanığın tekerrüre esas alınan ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/2. maddesinin uygulanmasına dayanak oluşturacak hükümlülüğünün tekerrür uygulamasında açıkça gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.