MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Koruma Kararının Kaldırılması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dava, 2828 sayılı Kanuna göre verilmiş bulunan korunma kararının kaldırılması talebine ilişkindir. Sözü edilen Kanun, korunmaya muhtaç çocukların, ergin oluncaya kadar, bu kanun hükümlerine göre kurulan sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp gözetilmeleri hususundaki tedbirin 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu"na göre. görevli ve yetkili mahkemece alınacağını hükme bağlamış (2828 S.K. md.22/1) olduğunu, kanunun 24. maddesi de, korunma kararı alınmasını gerektiren şartların ortadan kalkması halinde, kurum yetkililerinin önerisi üzerine mahkemece, çocuk ergin olmadan kaldırılabileceği gibi, ergin olduktan sonra da, çocuğun rızası alınmak şartıyla ve bu maddede gösterilen şartların varlığı halinde korunma kararının devamına karar verilebileceğini hükme bağlamıştır.
5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 26/3. maddesinde mahkemeler ve çocuk hakiminin bu kanun ve diğer kanunlarda yer alan tedbir kararlarını almakla görevli olduğu düzenlendiğinden, 2828 Sayılı Yasa"nın maddesindeki tedbir kararlarında da çocuk mahkemeleri görevli bulunmaktadır. (HGK"nun 16.01.2013 tarih, 2012/2-563 Esas. 2013/69 Karar sayılı ilamı)
Yukarıda açıklandığı üzere 5395 Sayılı Yasa"nın yürürlüğe girmesiyle 2828 sayılı Kanun uyarınca korunmaya muhtaç çocuklar hakkında korunma kararı alma ve koşullarının varlığı halinde bu kararı kaldırma görevi Çocuk Mahkemelerinin görevi kapsamına alınmıştır. ... İlinde Çocuk Mahkemesi bulunmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, karardan sonra çocuk mahkemesinin kurulmuş olması gözetilerek , dosyanın görevli mahkemeye devredilmesi yönünde bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
2-Kabule göre de; koruma kararının kaldırılmasına yönelik istek koruma altında bulunan çocuğun hak ve menfaatleriyle ilgilidir. Bu sebeple davanın hakkında koruma kararı alınmış olan kişi küçük ise veli veya vasisine, ergin ise koruma altına alınan kişiye yöneltilmesi gerekir. Bu husus nazara alınmadan evrak üzerinde eksik hasım ve eksik incelemeyle hüküm kurulması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 09.06.2015 (Salı)

(Muhalif)

KARŞI OY YAZISI

Temyize getirilen karar, “koruma kararının kaldırılmasına” ilişkin ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 19.3.1993 tarihli 1993/333-286 sayılı kararıdır. Bu karar Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumunun talebi üzerine evrak üzerinde verilmiştir.
Hakkındaki koruma kararı kaldırılmış olan çocuk, kaldırma kararının yasal temsilcilerine husumet yöneltilmeden, deliller toplanmadan eksik hasım ve eksik inceleme ile verildiğini ileri sürerek, 16.4.2015 tarihli temyiz dilekçesiyle kararın bozulmasını talep etmektedir.
1993 yılında verilmiş ve sonuçlarını hasıl etmiş olan kararın temyiz edilmesiyle ilgilinin elde etmek istediği sonuç, kurum vasıtasıyla kamu kurum ve kuruluşlarında istihdam olanağından yararlanmaktır. Çünkü, 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununa, 25.2.1988 tarihli 3413 sayılı Kanunla ilave edilen Ek 1. madde; reşit oluncaya kadar kuruma bağlı sosyal hizmet kuruluşlarında kalmış olan korunmaya muhtaç çocukların kamu kurum ve kuruluşlarına kurum vasıtasıyla iş başvurusunda bulunacaklarını hükme bağlamıştır. Bu Kanuna dayanılarak Bakanlar Kurulunca çıkartılan ve 2.3.1995 tarihli 22218 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe konulan "Korunmaya Muhtaç Çocukların İşe Yerleştirilmelerine İlişkin Tüzük” hükümlerine göre, “hakkında korunma kararı alınmış olup da, reşit oluncaya kadar sosyal hizmet kuruluşlarında kalmış olan korunmaya muhtaç çocukların, kamu kurum ve kuruluşlarına iş başvurusunda bulunmaları kurum aracılığıyla” mümkündür. (Tüzük m.7) Tüzük, başvuru sahibinin geçmişte bir sosyal hizmet kuruluşunda kaldığının ve korunduğunun belgelenememesi halinde, bu hususu tespit eden bir mahkeme kararı aramaktadır. ( m.7) İlgili, reşit oluncaya kadar sosyal hizmet kuruluşunda kaldığını belgelendiremediğine göre, bu hususun tespiti için mahkemeden karar alabilir. Başka bir ifade ile 1993 yılında verilmiş bir kararı yıllar sonra temyiz etmekle elde etmek istediği sonuca, tespit davası açmak suretiyle ulaşabilir. Verilen kaldırma kararı, kurumun başvururu üzerine “hasımsız" olarak evrak üzerinde alındığına göre, temyiz eden bakımından “kesin hüküm” kuvveti yoktur ve temyiz edeni bağlayıcı nitelikte de değildir. Hükmü temyiz edenin, böyle bir tespit davası açma imkanı olduğuna göre, 1991 yılında verilmiş bulunan bir kararı, yirmi iki yıl sonra temyize taşımakta ve temyiz mahkemesinden, yirmi iki yıl önce verilmiş bir kararın denetimi istemekte korunmaya değer hukuksal bir yararı bulunmamaktadır. Bu bakımdan, temyiz talebinin, hukuki yarar bulunmadığından reddine karar verilmelidir. Bu sebeple sayın çoğunluğun bozma kararına iştirak edemiyorum.