Nitelikli cinsel saldırı ve kasten yaralama suçundan sanık ..."ın yapılan yargılaması sonunda; basit cinsel saldırı ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetine dair İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.12.2012 gün ve 2011/39 Esas, 2012/495 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın kasten yaralama eylemine bağlı olarak kurulan hükmün incelenmesinde,
Sanık hakkında kasten yaralama eylemine yönelik kurulan hükümde, mağdurenin vücudunda meydana gelen kemik kırığına bağlı olarak arttırım yapılırken TCK.nın 87/3. maddesi yerine aynı Kanunun 87/1. maddesinin yazılması yerinde düzeltilebilir maddi olarak değerlendirilmiştir.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanığın basit cinsel saldırı eylemine bağlı olarak kurulan hükmün incelenmesinde,
Mağdurenin aşamalarda değişmeyen ve samimi görülen beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre, olay günü sanık ile mağdurenin birlikte alkol aldıkları, bir süre sonra aralarında tartışma çıktığı, bunun üzerine sinirlenen sanığın mağdureyi yüz üstü yatırarak sair cisim sayılan alkol şişesini mağdureye anal yoldan soktuğu, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan 08.01.2011 tarihli rapora göre de, mağdurenin anal sfinkter tonusunun azalmış olduğunun belirtilmesi göz önüne alındığında, sanığın eyleminin TCK.nın 102/2. maddesindeki nitelikli cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, ayrıca mağdurenin kovuşturma aşamasında talimatla alınan beyanında, halen kendisini sağlık bakımından zedelenmiş olarak hissettiğini ve psikolojik tedavi gördüğünü belirtmesi karşısında, mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu Kanunun 7 ve 23. maddeleri gereğince usulüne uygun teşekkül ettirilmiş bir sağlık kurulundan rapor aldırıldıktan sonra sanık hakkında TCK.nın 102/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmadan eksik inceleme ile karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.