Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/11349 Esas 2016/6042 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ....... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/06/2015
NUMARASI : 2015/38-2015/298

Taraflar arasındaki davadan dolayı .......... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30.06.2015 gün ve 2015/38-2015/298 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, 3.280,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesi istenilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 2.031,72 TL"nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline hükmedilmiştir. Davalı tarafça temyiz edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, 01.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.