İşyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/41241 Esas 2017/10531 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen işyeri dokunulmazlığının ihlali eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09.10.2017 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

(Muhalefet)


KARŞI OY
Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kovuşturma açılmış ve sanık hakkında hırsızlık suçundan malın değer azlığından TCK 145. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan ise mahkumiyetine karar verilmiştir.
Geceleyin iş yeri dokunulmazlığı suçu uzlaşma kapsamındadır. Ancak bu suçun hırsızlık suçuyla birlikte işlenmesi halinde uzlaşma kapsamında değildir. Sanık iş yeri dokunulmazlığı suçunu işlerken gerçek kastının hırsızlık olduğuna şüphe yoktur. Hırsızlık eylemini gerçekleştirebilmek için ayrıca iş yeri dokunulmazlığı suçunu da işlemiştir. Ancak sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK 145. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Yani mahkeme hırsızlık suçunun malın değer azlığı, müştekinin zararının karşılanması gibi gerekçeleri göz önüne alarak ceza vermemiştir.
Sanığın cezalandırıldığı iş yeri dokunulmazlığı eylemi tek başına işlendiğinde, şikayete bağlıdır. Bu eylem gece işlenmişse uzlaşmaya tabidir. Ancak TCK 142/4 maddesi gereğince hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla suçun işlemesi halinde şikayet şartı aranmayacağı belirtilmiştir. Ancak 6763 sayılı yasa da hırsızlık suçu (md.141) uzlaşma kapsamına alınmıştır.
Bu yasal düzenlemede göz önüne alındığında Yasa koyucunun özellikle kişi aleyhine işlendiği suçlarda uzlaştırma müessesinin yaygınlaştırılması iradesindedir. Kaldı ki, uzlaşmaya tabi olmayan bir suç ile uzlaşmaya tabi olan bir suçun birlikte işlenmesi halinde uzlaştırma hükümleri uygulanmayacaktır. (CMK 253/3 maddesi) Ancak, sanığın gerçek kastının hırsızlık olduğu bir eylem de hırsızlık suçuna ceza vermeyen ceza yargılama sisteminde bu eylemle birlikte işlendiği için geceleyin iş yeri dokunulmazlığı eylemini uzlaşma kapsamı dışına çıkarması ceza yargılama ve adaletine uymadığını ve sanığın eyleminin uzlaşma kapsamında değerlendirilmesi gerektiği düşüncesiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum.