Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere kanuni gerektirici nedenlere göre  davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davacının  iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğraması nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve begelerden davacının davalıya ait inşaat işyerinde çalışırken 9.2.2003 tarihinde iskeleden düşerek %36,2 oranında sürekli iş göremez duruma geldiği, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kazalı davacıya %25, davalı işverene %75 oranında kusur izafe edildiği anlaşılmaktadır.
Olayın oluş şekline, müterafik kusur oranına, davacının duyduğu elem ve ızdırabın derecesine, tarafların sosyal ve ekonomik durumuna,  olay tarihine, paranın satın alma gücüne  22.6.1966 gün 1966/7-7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı"nın içergine ve öngördüğü koşulların somut olayda gerçekleşkme biçimine, hak ve nesafet kurallarına göre davacı yararına hükmedilen 50.000,00-YTL manevi tazminat fazladır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 14.02.2008 gününde oybirliğiyle  karar verildi.