Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1104 Esas 2018/25838 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 11.04.2008 tarihinden itibaren davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesini davalı işveren tarafından işçilik alacaklarının ödememesi üzerine 09.04.2012 tarihli ihtarname ile feshettiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili, harcırah, çocuk yardımı ve sosyal alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini haklı neden olmaksızın feshettiğini, fazla mesai yaptığı zamanlarda ilgili aya ait fazla çalışma ücretinin banka hesabına yatırıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Somut olayda davacı, haftanın yedi günü, günde on yedi saat süre ile çalıştığını ve fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini ileri sürmüş, davalı ise davacının fazla mesai ücretlerinin ödendiğini savunmuştur. Mahkemece davacının ücret bordrolarında fazla mesai tahakkuku bulunduğu ve ücretlerin banka kanalı ile ödendiği gerekçe gösterilerek davacının fazla mesai ücreti talebi reddedilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan hesap raporu doğrultusunda ücret bordrolarındaki fazla mesai tahakkuklarına atfen davacının kendisine ödenen fazla mesaiden daha fazla mesai yaptığını yazılı belgeyle ispat edemediğinden bahisle dava konusu fazla mesai alacağı reddedilmiş ise de söz konusu bordroların imzasız olduğu bu nedenle davacının tahakkuk ettirilenin üzerinde yapmış olduğu fazla mesaisini tanık beyanları ile de ispatlayabileceğinin gözetilmemesi yerinde olmamıştır. Yaptığı işin niteliği ve tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde, davacının haftalık dokuz saat fazla çalışması bulunduğu kabulü ile hesaplanacak fazla mesai ücretinden banka kayıtları ile yapılan ödemeler mahsup edildikten sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.