Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/7661 Esas 2020/4460 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7661
Karar No: 2020/4460
Karar Tarihi: 11.03.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/7661 Esas 2020/4460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, hükümlünün hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 62. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis cezasıyla mahkûmiyetine karar verildiği belirtiliyor. Hükümlünün müdafii tarafından istinaf talep edildiği ancak hükümlünün cezanın onaylanmasını istediği yönündeki dilekçesi üzerine mahkemenin müdafiinin istinaf talebinin reddine karar verilerek hükmün infazına başlandığı belirtiliyor. Hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılmadan önce dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildiği ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 62. maddeleri ve 7188 sayılı Yasa bahsediliyor. Detaylı ve açıklayıcı anlatımı için yasa metinleri incelenmeli.

2. Ceza Dairesi 2020/7661 E. , 2020/4460 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 62. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair kurulan 22/10/2018 tarihli ve 2018/817 E., 2018/368 K. sayılı ilamın hükümlü müdafii tarafından istinaf edildiği ancak hükümlünün, müdafiinin istinaf talebini kabul etmeyerek cezanın onaylanmasını istediği yönündeki dilekçesi üzerine mahkemenin 08/11/2018 tarihli ek karar ile müdafiinin istinaf talebinin reddine karar verilerek hükmün infazına başlandığı, hükümlünün 05/11/2019 tarihli dilekçesi ile 1. yargı paketi kapsamında temyiz hakkı kazandığından bahisle kararı temyiz etmesi üzerine, mahkemece 08/11/2019 tarihli ek karar ile hükümlünün infazının durdurulması talebinin reddine, 7188 sayılı Yasa’nın sanık lehine olduğu ve değerlendirmenin Yargıtay tarafından yapılmasının uygun olacağı gerekçesi ile dosyanın Yargıtaya gönderilmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında;
Hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 5271 sayılı CMK’nın 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 08/11/2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili bölge adliye mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 11/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.