Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (3.Kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık üçüncü kişinin İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu menkul mallar,09.03.2006 tarihinde.  takip adresi ve borçlu şirket yetkilisi huzurunda 14.02.2006 tarihinde yapılan haciz adresinde  haczedilmiştir.İİK’nun 96/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısı ile davalı alacaklı yararınadır.Ne var ki bu yasal karine aksinin her türlü delille kanıtlanması olanaklıdır.
Davacı üçüncü kişi,haciz adresinin borçlu tarafından boşaltılmasından  sonra 15.02.2006 tarihinde mal sahibinden kiraladığını ve 16.02.2006 tarihinde faaliyete başladığını,borçlunun faaliyet konusunun farklı olduğunu ve haczedilen kapıların kendisine ait olduğunu ileri sürmüştür.
Dosya içeriğinin incelenmesinden.borçlunun  14.02.2006tarihinde K. Sanayi Sitesi kuzey Kapı Karşısı F. Sok.No:6 İ. adresinde bulunmasının ötesinde bu adresle bağlantısının devam ettiğine ilişkin bir bilgi ve belgeye rastlanılmamıştır.Gerçekten ödeme emri borçluya B.P.mah.M. K. P.B.A. sok.No:23 adresine 23 02 2006 tarihinde tebliğ edilmiş. takip adresi ve 14 02 2006 tarihinde haczin gerçekleştiği K. Sanayi Sitesindeki adresine muhafaza için 17.02.2006 tarihinde gidildiğinde  borlu bulunamamış,davacı üçüncü şirket yetkilisi hazır olup borçlunun B.P.mahallesindeki adrese taşındığı belirtmiş.aynı tarihte belirtilen adrese gidildiğinde 14.02.2006 tarihinde haczedilen parkeler bulunmuş ve muhafaza altına alınmıştır.
Dava konusu 09.03.2006 tarihli haczin gerçekleştiği  iş yeri sahibi mahkemece alınan ifadesinde işyerinin  borçlu tarafından boş olarak teslim edildikten sonra davacı şirkete kiraya verdiğini beyan etmiştir.
Mahkemece istenilen Ticaret Sicil kayıtlarından borçlu ve davacı şirketler arasında herhangi bir organik bağa rastlanmamış,ayrıca borçlu şirketin laminat parke ,davacının ise hazır kapı üzerine faaliyette bulundukları görülmüştür.
Tüm bu maddi ve hukuki olgular birlikte değerlendirildiğinde,borçlunun haciz adresindeki işyerini 14.02.2006 tarihli hacizden sonra  boşaltarak ödeme emrinin tebliğ edildiği adrese taşındığı,davacının ise bu tarihten sonra 15.02.2006 tarihinde işyerini sahibinden boş olarak kiraladığı.borçlu ve davacı arasında herhangi bir işyeri devrinin söz konusu olmadığı ve davacının haczedilen kapıların bayisi olarak  ,karine aksini ispatladığı anlaşılmıştır.
Bu nedenlerle davacı üçüncü kişinin davasının kabulü gerekirken aksi düşüncelerle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  12.2.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.