14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/7466 Karar No: 2020/2891 Karar Tarihi: 02.07.2020
Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7466 Esas 2020/2891 Karar Sayılı İlamı
14. Ceza Dairesi 2019/7466 E. , 2020/2891 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Silifke Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.03.2019 gün ve 2018/496 Esas, 2019/134 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, katılan Bakanlık vekilinin temyizinin yalnızca vekalet ücreti talebine ilişkin olduğu gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği nazara alındığında ilk derece mahkemesince sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik tarihlerde mağdureye yönelik gerçekleştirdiği sabit görülen eylemler denetime elverişli olacak şekilde ayrı ayrı açıklanıp, buna göre sarkıntılık düzeyinde kalıp kalmadığına ilişkin hukuki nitelendirmenin yapılarak delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden farklı tarihlerde gerçekleşen öpme, okşama, dokunma, sürtünme eylemlerinin sarkıntılık boyutunu aştığı şeklinde Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141 ve 5271 sayılı CMK"nın 230. maddelerine uygun gerekçe içermeyen hüküm kurulması suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi, Kabul ve uygulamaya göre de; İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda kurulan hükümle ilgili sanık müdafisinin istinaf dilekçesinde katılan Bakanlık vekili lehine vekalet ücreti hükmedilmesinin hatalı olduğuna dair münhasır bir bozma sebebi gösterilmemesi karşısında, vekalet ücretinin şahsi hakka ilişkin olmasından dolayı ilgili tarafça bu hususun bozma nedeni olarak gösterilmediği takdirde istinaf incelemesinde re"sen nazara alınamayacağı gözetilerek anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi yerine vekalet ücretine dair bölümün ilk derece mahkemesi kararından çıkarılması suretiyle istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddedilmesi, nuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 11.06.2019 gün ve 2019/1919 Esas, 2019/1411 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.