Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/6356 Esas 2016/2376 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay tarihinde sanığın idaresindeki oto ile araç trafiğine kapalı olup ancak mal indirip bindirme nedeniyle araç girişine izin verilen cadde üzerinde yürümekte olan mağdura, geri manevra yaptığı sırada çarparak vücudunda kemik kırığı oluşturup yaşam fonksiyonlarını ağır (4) derece etkileyecek şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak neden olan sanık hakkında iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olarak asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de; daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan, 20.09.1947 doğumlu olup suç tarihinde 65 yaşını bitirmiş olan sanık hakkında tayin edilen 3 ay 22 gün hapis cezasının TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeksizin hükmedilen 3 ay 22 gün hapis cezasının TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesinin sonuç ceza itibariyle gözetilmesine, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.