MAHKEMESİ : ........ ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/05/2015
NUMARASI : 2014/1015-2015/346


Taraflar arasında görülen davada ........ Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/05/2015 tarih ve 2014/1015-2015/346 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ......... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında 11.06.2010, 13.07.2010, 03.11.2010 ve 28.12.2010 tarihlerinde “Sistem Kullanım Anlaşması" ve "Bağlantı Anlaşması" imzalandığını, davalı tarafça Ocak 2011-Aralık 2011 döneminde Sistem Kullanım Anlaşması ve ilgili mevzuat uyarınca aylık ölçüm yapıldığını, maksimum enerji alışveriş kapasitesi karşılaştırıldığında, anlaşmanın 2. maddesine aykırı olarak bir güç aşımı olduğu gerekçesiyle Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesi uyarınca müvekkiline 27.04.2012 tarihli 3.232.926,21TL"lik ceza faturası düzenlendiğini, Sistem Kullanma Anlaşmasının 10. maddesine göre ihlalin .....’ın uyarısına rağmen sona erdirilmemesi halinde cezai şartın uygulanabileceğini, cezai şart uygulanması şartlarının bulunmadığını, geriye dönük cezai şart faturası düzenlenemeyeceğini, müvekkilince ihtirazi kayıtla faturanın ödendiğini ileri sürerek, 3.232.926,21 TL"nin ödeme tarihlerinden itibaren avans faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilince yapılan işlemlerin mevzuata uygun olduğunu, müvekkilinin ihbar yükümlülüğü bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesi gereğince ihtar müessesesi işletilmeden kesilen cezanın hukuka uygun olmadığı, davacının ihtirazi kayıtla ödediği fatura bedellerinin istirdadı şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 165.630,89 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.