MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Mala zarar verme, İş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddede ,Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle,hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 Sayılı Yasanın 317. maddesi uyarınca REDDİNE;
2) Sanık hakkında, hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelemesinde;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
I-Sanık müdafiinin son oturumda lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep etmesine karşın, 5237 sayılı TCK.nun 62. maddesinin uygulama olanağının tartışılmaması,
II-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, olayda katılanın tazminat istemi bulunmadığı gibi dosyaya yansıyan maddi bir zararının da belirlenemediği ve sanığın sabıkasının da bulunmadığı gözetilerek; 5271 sayılı CMK"nın 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendi uyarınca, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda oluşacak

kanaate göre hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden; "...yasal şartları bulunmadığından ..." şeklinde, yasal olmayan, yetersiz gerekçeyle sanık hakkında aynı kanunun 231/5.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.