Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/25171 Esas 2008/1853 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  1982 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin Reddine  karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                       
Davacı 1982 yılından itibaren Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitini istemiştir.
Mahkeme yazılı gerekçelerle istemin reddine karar vermiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının, 27.09.1990 tarihli giriş bildirgesi ile geriye yönelik olarak Anonim Şirketteki ortaklığı dikkate alınarak 20.04.1982 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve tescilinin yapıldığı, davacının 16.08.1987 tarihinden itibaren şirket yönetim kurulu üyesi olduğunu, daha önce anonim şirket ortağı olduğunu tespit eden kurumun 06.11.2002 tarihli yazı ile sigortalılık başlangıcını 16.08.1987 tarihi olarak değiştirdiği, davacının prim ödemelerinin 1991-2002 tarihleri arasında olduğu 1992 ve 1997 yıllarındaki aflardan da yararlandığı görülmüştür.
1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde Anonim Şirketlerinin kurucu ortakları ile yönetim kurulu üyesi olan ortaklarının Bağ-Kur sigortalısı sayılacağı belirtilmiştir. 27.09.1990 tarihinde verilen giriş bildirgesi ile Kurumun gerekli araştırmayı yapmaksızın şirkette yalnızca hisse ortaklığı olan davacıyı 20.04.1982 tarihinden itibaren sigortalı olarak kabul ettiği ve ancak 2002 yılında yaptığı yanlışlığın farkına vararak düzeltme işlemini gerçekleştirdiği anlaşılmaktadır.Uyuşmazlık konusu olan 20.04.1982-16.08.1987 tarihleri arasındaki primlerin giriş bildirgesinin verildiği 1990 yılından düzeltme işleminin yapıldığı 2002 yılına kadar dönem içinde ödenmiş ve kurumca da kabul edilerek uzun yıllar kullanılmış ise  davacıyı kendi hatalı işlemi ile 20.04.1982 tarihinden itibaren sigortalı sayan ve primleri de tahsil eden kurumun davacıya uzun yıllar sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini indirmesi iyi niyetten uzaktır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1997/10-578-758 sayılı kararında da belirtildiği üzere davacının Sosyal Güvenlik Hukuk İlkeleri ve Medeni Kanunda yer alan iyiniyet kurallarının uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak primlerin alındığı dönemde zorunlu sigortalı kabul edilmesi gerektiği ortadadır.
Yapılacak iş; davacının 1992 ve 1997 affında geriye doğru yaptığı ödemelerin ihtilaf konusu olan 20.04.1982-16.08.1987 dönemini kapsayıp kapsamadığını davalı Kurumdan sormak, gerekirse bu konuda uzman bilirkişiden bu ödemelerin ihtilaf konusu dönemin primlerini karşılayıp karşılamadığı konusunda görüş almak ve çıkacak sonuca göre karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik araştırma sonucu yazılı şekilde kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.