Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9866 Esas 2014/645 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9866
Karar No: 2014/645
Karar Tarihi: 22.01.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9866 Esas 2014/645 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir baba, öz kızına karşı nitelikli cinsel istismar suçu işlemiş ve Bakırköy 15. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkûm edilmiştir. Sanığın temyiz istemi, Yargıtay 14. Ceza Dairesi tarafından incelenmiş, ancak karar onanmıştır. Daire, atılı suçun unsurları doğru tavsif edilmiş ve kanuna uygun şekilde cezanın belirlendiği sonucuna varmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri TCK 43, 103/6, 103/2, ve 103/3'tür. TCK 103/6'nın uygulanması sonucu sanığa belirlenen ceza, TCK 103/2 ve 103/3'den kaynaklanan artırım miktarı olan 5 yıl hapis cezasının 20 yıl hapis cezasına eklenmesiyle 25 yıl olarak belirlenmiştir. Sanık hakkında TCK 53/5 uygulanmamıştır.
14. Ceza Dairesi         2013/9866 E.  ,  2014/645 K.

    "İçtihat Metni"



    Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Bakırköy 15. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.07.2013 gün ve 2013/32 Esas, 2013/238 Karar sayılı re"sen de temyize tâbi hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında TCK.nın 43. maddesi, 103/6. maddesinden önce uygulanmış ise de; 103/6. maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasında, mağdurenin ruh sağlığının bozulması nedeniyle verilen cezanın 20 yıl hapis cezası olduğunun belirtilmesi ve 103/2 ve 103/3. maddeleri ile belirlenen ceza üzerinden 43. maddenin uygulanması suretiyle ulaşılan artırım miktarı olan 5 yıl hapis cezasının 103/6. madde ile tayin edilen 20 yıl hapis cezasına eklendiğinin ve sonuç cezanın bu şekilde 25 yıl olarak belirlendiğinin ifade edilmesine göre sonuç cezanın doğru uygulama ile bulunduğunun anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, velâyet hakkını kötüye kullanmak suretiyle öz kızına karşı nitelikli cinsel istismar suçunu işlediği anlaşılan sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.