Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Bakırköy 15. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.07.2013 gün ve 2013/32 Esas, 2013/238 Karar sayılı re"sen de temyize tâbi hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında TCK.nın 43. maddesi, 103/6. maddesinden önce uygulanmış ise de; 103/6. maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasında, mağdurenin ruh sağlığının bozulması nedeniyle verilen cezanın 20 yıl hapis cezası olduğunun belirtilmesi ve 103/2 ve 103/3. maddeleri ile belirlenen ceza üzerinden 43. maddenin uygulanması suretiyle ulaşılan artırım miktarı olan 5 yıl hapis cezasının 103/6. madde ile tayin edilen 20 yıl hapis cezasına eklendiğinin ve sonuç cezanın bu şekilde 25 yıl olarak belirlendiğinin ifade edilmesine göre sonuç cezanın doğru uygulama ile bulunduğunun anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, velâyet hakkını kötüye kullanmak suretiyle öz kızına karşı nitelikli cinsel istismar suçunu işlediği anlaşılan sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.