Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9450 Esas 2016/1968 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9450
Karar No: 2016/1968
Karar Tarihi: 18.02.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9450 Esas 2016/1968 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçu işlediği kabul edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz harcı yatırılmadığı gerekçesiyle sanığın istemi reddedilmiştir, ancak daha sonra Anayasa Mahkemesi'nin temyiz harcı ile ilgili düzenlemeyi iptal ettiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyizi kabul edilmiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi iptal kararının doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, yargılama gideri olarak tahsil edilen tutarın kanundaki terkin edilecek tutardan az olduğu ve bu nedenle sanığa yükletilemeyeceği gözetilmemiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuş ve hüküm fıkrasındaki yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkartılarak, yargılama gideri olarak hesaplanan tutarın hazineye yükletilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6217 sayılı Yasa'nın 12-13. maddeleri, TCK'nın 53. maddesi, 6352 sayılı Yasa'nın 100. maddesi, CMK'nın 324. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/9450 E. , 2016/1968 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın süresinde temyiz dilekçesi verdiği ancak o dönem yürürlükte olan 6217 sayılı Yasa"nın 12-13. maddeleri uyarınca temyiz harcı yatırılmadığından 29.04.2011 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddedildiği, oysa sanığın temyiz harcını temyiz istemiyle birlikte 06.06.2011 tarihinde yatırdığının UYAP kayıtlarında da açıkca görüldüğü, daha sonradan da Anayasa Mahkemesi"nin temyiz harcı ile ilgili düzenlemeyi iptal ettiğinin anlaşılması karşısında 15.06.2011 tarihli red kararı kaldılarak; temyizin süresinde ve geçerli olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, yargılama gideri olarak tahsiline karar verilen toplam 15,00 TL"nin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin
verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” cümlesi ile, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine ""yargılama gideri olarak hesaplanan 15,00 TL"nin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine ""cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.