Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 14/09/2015
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK"nın 223/2-e. maddesi gereğince beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu"nun 03.04.1977 tarih ve 416 sayılı kararıyla korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olduğu kabul edilen ve özel mülkiyete konu olup sanık ..."ın 19.07.2005 tarihinde satın aldığı, İzmir ili, Konak ilçesi, Alsancak mahallesi, 1448 sokak, 196 pafta, 1213 ada, 11 sayılı parselde bulunan tescilli binada, cafe-bar işletmeciliği yapılabilmesi için sanık tarafından 31.07.2009 tarihli dilekçe ile İzmir 1 numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu"na başvurularak izin istendiği, bunun üzerine davaya konu binada ilgili Koruma Bölge Kurulu görevlilerince yapılan denetimde izin alınmadan birçok tadilat uygulamalarının yapıldığının tespit edildiği, bunun üzerine ilgili Koruma Bölge Kurulu"nca 29.01.2010 tarih, 4718 sayılı karar ile sorumlular hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, binanın sahibi olan sanık hakkında soruşturmaya başlandığı ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, 04.02.2011 tarihli olay yeri keşfine iştirak eden inşaat mühendisi raporundan da anlaşılacağı üzere, izin alınmadan tescilli binanın zemin katındaki yer döşemelerinin fayans ile değiştirildiği, bina duvarlarında açıklıklar yapılarak alan genişliğinin sağlandığı, merdivenin yenilendiği ve üzerinin saç ile kaplandığı, ahşap tavan kaplamasının yenilendiği, duvarlar arasında boşluk açıldığı ve taşıyıcı duvarların zarar görmesine neden olunduğu, çatı katına ek alan oluşturulduğu, arka cephenin tamamen değiştirildiği ve çelik aksamlı sundurmanın yapıldığı, sanığın, davaya konu uygulamaları kendisinin yapmadığı, kendisinden önceki maliklerin yapmış olabileceği şeklindeki savunmaları hükme esas alınarak verilen sanığın beraatine ilişkin 25.09.2012 tarihli ilk kararın, Dairemizin 27.10.2014 tarih, 2013/26438 esas, 2014/20923 karar sayılı kararıyla, dava konusu tescilli binada yeniden keşif yapılarak, izinsiz uygulamalarda kullanılan malzemelerdeki eskime durumları incelenip, izinsiz uygulamaların yapılış tarihlerinin tereddüte yer verilmeksizin belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle bozulduğu, bozma ilamına uyularak yapılan yeni yargılamada, inşaat mühendisi ve sanat tarihçi bilirkişilerin katılımıyla 10.07.2015 tarihli olay yeri keşfinin yapıldığı, her ne kadar inşaat mühendisi bilirkişisinin raporunda, izinsiz uygulamalarda kullanılan malzemelerdeki eskime durumu gözetilerek yapım zamanlarının tespit edilemediği belirtilmiş, mahkemece de bilirkişi raporu hükme esas alınarak, davaya konu izinsiz uygulamaların sanık tarafından yapıldığına dair delillerin yetersizliği gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiş ise de; keşfe iştirak eden sanat tarihçisi bilirkişinin düzenlediği raporda, basit onarım sınırlarını aşan ve binada nitelik değişikliği yaparak tescilli binanın zarar görmesine neden olan izinsiz uygulamaların son 10 yılda yapılmış olabileceğinin tespit edildiği, sanığın verdiği 03.02.2015 tarihli savunmasında da, davaya konu tescilli binayı satın aldıktan hemen sonra kiraya verdiğini, duvarlarda deliklerin açılması gibi uygulamaları kendisinin yapmadığını, ancak isimlerini bildiği kiracılarının izinsiz uygulamaları yaptığını, kendisinin devamlı olarak Datça"da ikamet ettiğini ve bina ile ilgilenemediğini beyan ettiği, bilirkişi raporları ve sanık beyanları karşısında, gerek kolluk araştırması yaptırılarak, gerek sanığın konu hakkında yeniden ayrıntılı ifadesi alınarak ve gerekse olay hakkında bilgi sahibi olan komşuları tanık sıfatıyla dinleyerek davaya konu izinsiz uygulamaları yapan kiracıların belirlenmesi ve haklarında ek iddianame düzenlenmesi sağlanarak, sanık ..."ın cezai sorumluluğunun, yargılamalarına başlanacak diğer sanıklarla beraber tartışılıp belirlenmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde ve eksik incelemeyle karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.