Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1237 Esas 2018/25786 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1237
Karar No: 2018/25786
Karar Tarihi: 29.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1237 Esas 2018/25786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket ile davacı çalışanı arasındaki uyuşmazlık, fazla mesai yapılıp yapılmadığına ilişkindir. Mahkeme davacının haftada 2 gün 5 saat fazla mesai yaptığını belirlemiş ancak davacının ayda bir gün tadilat koltuk değişimi tarzı işler için fazla mesai yaptığı da kabul edilmiştir. Bu nedenle, kazanılmış haklar da gözetilerek fazla mesai alacağı hüküm altına alınması gerektiği, fakat yazılı gerekçe ile karar verilmesinin hatalı olduğu sonucuna varılmıştır. Kararın temyizen bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu Madde 41, Türk Borçlar Kanunu Madde 113.
22. Hukuk Dairesi         2016/1237 E.  ,  2018/25786 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin ..."de bulunan ... adlı işyerinde 29/07/2008 tarihinde sinema makinisti olarak çalışmaya başladığını, 22/11/2010 tarihine kadar sürdüğünü, daha sonra yeniden 15/02/2011 tarihinde aynı yerde aynı görevle çalışmaya başladığını, 26/03/2012 tarihine kadar çalıştığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davacının devamsızlık yaptığını bu nedenle iş akdinin sona erdiğini, müvekkili şirkette fazla mesai yapılmadığını, vardiyalı çalışma düzenin mevcut olduğunu beyanla davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.
    Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının günde 7,5 saat haftanın 6 gününde 45 saat çalışarak fazla mesai yapmadığı ancak davacının ve diğer makinistlerin mesai bitiminden sonra haftanın 2 gününde koltuk tamiri ve sinema salonu boyaması yaparak saat 06.00"ya kadar çalıştıkları, buna göre davacının haftanın 2 gününde, 00.00-06.00 saatleri arasında 5 saat fazla çalışma yaptığı yarım saat ara dinlenmesinden yararlandığı kabul edilerek 4,5 saat 2 günde 9 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, davacı tanıklarından ..."un ifadesinde ayda bir gün tadilat koltuk değişimi tarzı işler için sabah 06.00"ya kadar çalıştıklarını, dolayısıyla ayda 1 gün fazla çalıştıklarını beyan ettiği anlaşılmaktadır. Tanığın beyanı davacının yaptığı işin niteliğine ve hayatın olağan akışına daha uygun olduğundan davacının ayda bir gün tadilat koltuk değişimi tarzı işler için fazla mesai yaptığının kabulü dosya kapsamına daha uygun düşecektir. Hal böyle olunca Mahkemece davacının ayda bir gün fazla çalıştığının kabulü ile kazanılmış haklar da gözetilerek fazla mesai alacağı hüküm altına alınması gerekli iken yazılı gerekçe ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29/11/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.