Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/26291 Esas 2015/12022 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve tazminat talepleri hakkında verilen hüküm yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece; "boşanmaya sebep olan olaylarda davacı ağır kusurlu" kabul edilmiş, buna bağlı olarak yoksulluk nafakası talebi ile tazminat isteklerinin reddine karar verilmiştir. Davacının ağır kusurlu bulunmasının dayanağı olarak da; "kiracıları (H) isimli şahısla güven sarsıcı tutum ve davranışta bulunması" gösterilmiştir. Oysa, davalının eşine fiziki ve cinsel şiddet uyguladığı, hakaret ve tehdit ettiği, evde yetişkin çocuklarının yanında çıplak dolaştığı anlaşılmaktadır. Davacının ise, evlerinin bir bölümüne kiracı olarak aldıkları (H) isimli şahısla, yanlarında bu şahsın kızları da olduğu halde yolda birlikte yürürlerken görüldüğü yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Bu hal tek başına güven sarsıcı tutum ve davranışa yeterli değildir. Tarafların 1993 ve 1997 doğumlu çocuklarının, annelerinin etkisi altında babaları aleyhine beyanda bulunduklarını kabule yeterli delil yoktur. Davalının yengesinin beyanı ise, kanaate dayalı olup, maddi vakılara istinat etmemektedir. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı değil, davalı daha fazla kusurlu kabul edilmesi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek davacının ağır kusurlu bulunması ve buna bağlı olarak tazminat istekleri ile yoksulluk nafakası talebinin reddedilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 08.06.2015(Pzt.)