19. Ceza Dairesi Esas No: 2015/33814 Karar No: 2019/8767 Karar Tarihi: 22.05.2019
5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/33814 Esas 2019/8767 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davanın temyiz isteği incelenmiştir. Kararda, uzlaşma teklifi yapılan tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 71. maddesinde yer alan suçlar yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel olmadığı ifade edilmiştir. Kararda, seçimlik ceza öngören suçlarda hapis cezasının tercih edilmesi halinde bu cezanın ancak adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceği de vurgulanmıştır. Ayrıca, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında çevrilecek cezanın bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında bazı hükümlerin gösterilmemesi durumunda aykırılık olduğu belirtilmiştir. Karara göre, bu nedenlerle dava bozulmuş ve yargılama yeniden başlamıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 50/1-a ve 52. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 232/6. maddesi, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 71. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, CMK'nin 253. ve 254. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'un
19. Ceza Dairesi 2015/33814 E. , 2019/8767 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; Katılan vekili uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasında yasal olanak bulunmadığı halde, uzlaşmayı kabul etmediklerini beyan etmiş ise de, o tarihte yüklenen suç nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığından ve bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaştırma teklifinin ve uzlaştırmaya yönelik beyanların hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 71. maddesinde öngörülen suçlar yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nin 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu, Kabule göre de; 1- Seçimlik ceza öngören suçlarda hapis cezasının tercih edilmesi halinde bu cezanın ancak adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceği gözetilmeyerek, TCK"nin 50/2. maddesine aykırı davranılması, 2-Sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nin 50/1-a maddesinin ve bu adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nin 52. maddesinin 2. fıkrasının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nin 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine 22.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.