17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/10012 Karar No: 2016/1951 Karar Tarihi: 18.02.2016
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10012 Esas 2016/1951 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme 17. Ceza Dairesi tarafından verilen bir hırsızlık davasını incelenmiştir. Sanığın zararının giderilmesi önerilmiş olsa da sanık buna açıklık getirmemiştir. Temyize konu olan durum ise sanığın haksız ele geçirdiği anahtarla eylemini gerçekleştirmesi ve buna rağmen daha hafif bir suç olan hırsızlık yerine daha ağır bir suç olarak değerlendirilmesidir. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı sözcüklerinin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki düzenlemelere atıfta bulunarak karar vermiştir. Dosya, duruşma tutanakları, kanıtlar ve hakim takdirine göre sanık suçlu bulunmuş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 168/3-4 maddesi, TCK 142/2-d maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.
17. Ceza Dairesi 2015/10012 E. , 2016/1951 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Sanığın zararının giderilmesini önerdiği katılan tarafından beyan edilmiş ise de sanığın duruşmada bu yöndeki iradesini açıklamamış olması ve sanık müdafiinin vermiş olduğu temyiz dilekçesinde bu olay nedeniyle katılana herhangi bir çek verilmediğini beyan etmesi karşısında; tebliğnamedeki TCK"nın 168/3-4 maddesinin uygulanmasına ilişkin bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir. Sanığın haksız ele geçirdiği anahtarla eylemini gerçekleştirmesine göre TCK 142/2-d maddesi ile uygulama yapılması gerekirken kabul gibi hüküm kurulması temyiz kapsamına göre bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 18/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.