Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10022 Esas 2016/1949 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10022
Karar No: 2016/1949
Karar Tarihi: 18.02.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10022 Esas 2016/1949 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan bir sanığın itirazını incelemiş ve iki farklı eylemi olduğu için ceza hukuku maddesi uygulanmasına karar vermemiştir. İlk eylemde, sanık hakkında tutuklama kararı verilmesine rağmen mahsubunun yapılmadığı belirtilmiştir. Ancak bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı sözcükleri iptal edilen Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesine göre infaz aşamasında gözetilmesi gereken hususlar da vurgulanmıştır. İkinci eylemde ise, sanığın suçunu işlediği yönünde yeterli ve inandırıcı delil bulunamadığı için beraat etmesi gerektiğine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 43, 53 ve 63. maddeleri. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

17. Ceza Dairesi 2015/10022 E. , 2016/1949 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Tüm dosya kapsamı ve iddianame incelendiğinde sanığın 18 gün içindeki iki farklı eyleminin farklı müştekilere ait işyerinden olduğunun anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki TCY 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
A-Sanığın müşteki ..."e ait işyerindeki hırsızlık eylemi yönünden temyiz nedeninin incelenmesinde;
Sanık hakkında kurulan hükümde, sanığın şahsi hürriyetini sınırlayıcı sonuç doğuran tutukluluk halinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 63. maddesi gereğince mahsubu yönünde işlem yapılması gerekmesine rağmen yapılmamış ise de, bu hususun infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
B-Sanığın müşteki ..."ya ait işyerindeki hırsızlık eylemi yönünden temyiz nedeninin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı hırsızlığa kalkışma eylemine yardım etmek suçundan, asli fail olan sanık ..."ün eylemi işlediği hususunda kuşkudan uzak bir şekilde kanaat edinilemediğinden beraatine karar verilmesi, sanığın suçu işlediğini kabul etmemesi, tanık ..."in alınan beyanında “ sanık ..."ın elindeki gözlüğü tamir için geldiğini söylediğini, diğer sanık ..."ün de anormal bir davranışını görmediğini” beyan etmesi ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair başkaca da bir delilin olmadığının anlaşılması karşısında;

.../...

savunmasının aksini ispat edecek şekilde yüklenen suçtan mahkumiyetini gerektirir her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden ve "şüpheden sanık yararlanır" ilkesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.