Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1227 Esas 2018/25776 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan ... Özel Güvenlik Ltd. Şti. tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/01/2012 - 03/06/2014 tarihleri arasında davalılar nezdinde çalıştığını, iş akdinin haksız ve hukuka aykırı biçimde feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalıların Cevaplarının Özeti:
Davalılar; davacının kendilerine haber vermeksizin işe gelmediği için işine haklı nedenle son verildiğini, iş yerinde fazla mesai uygulamasının istisnai olduğunu ve olduğu zamanlarda da zaten fazla mesaiye ilişkin ödemelerin yapıldığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalılardan ... Özel Güvenlik Ltd. Şti. temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ...." nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre, davacının haftanın 7 günü 07.00-19.00 ve 19.00-07.00 saatleri arasında çalıştığı, bir saat ara dinlenme ile günlük üç buçuk, haftalık yirmibir saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de davacı tarafça dosyaya davacının imzası bulunan, çalışma saatlerini gösterir görev yeri kayıt defterleri sunulduğu anlaşılmıştır. Kayıtlara davalı tarafça itiraz edilmemiş olup Mahkemece değerlendirilmemesi isabetsizdir. Kaldı ki, kayıtların incelenmesinde davacının gündüz ve gece vardiyalarında dönüşümlü olarak çalıştığı, haftanın her günü çalışmadığı anlaşılmaktadır. Bu halde Mahkemece yapılması gereken kayıt bulunan dönemler yönünden kayıtlara göre, kayıt bulunmayan dönemlerde ise davacının yaptığı işin niteliği gözetilerek çalışma sistemi yönünden genel uygulamanın bu şekilde olduğu kabul edilerek fazla mesai alacağı hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 29/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.